Het leven zoals het is: Kigoma!
Blijf op de hoogte en volg Inleefreis Tanzania
15 April 2014 | Tanzania, Kigoma
Donderdag 10 april: aankomst in Kigoma
Met 2 dala dala’s zijn we vertrokken, één met bagage en één met ons, richting Kigoma. Het was een avontuurlijke, maar hobbelige reis van 8,5 uur. We zijn langs prachtige landschappen en typisch Afrikaanse buurten gereden. Allemaal blije gezichtjes toen we aankwamen in ons huisje. Vervolgens hebben we ons geïnstalleerd en zijn we de buurt gaan verkennen. Ons huisje is gelegen bij het Tanganyikameer, van deze gelegenheid hebben we gebruik gemaakt een eerste frisse duik te nemen met de plaatselijke bevolking. Spannend afwachten voor de eerste maaltijd, dit viel reuze mee (verse groenten, koolsla, vis, puree en frietjes)! ’s Avonds zijn we bekomen van de lange reis.
Vrijdag 11 april
Vrijdagochtend waren het als ontbijt boterhammen met Nutella, honing, confituur en pindakaas (ook dat hebben ze hier). Op het programma van vandaag stond: onze euro’s inwisselen in shilling op de bank en het bezoek aan het ziekenhuis waar we stage zullen lopen, Ujiji en Maweni. De ziekenhuizen zagen er proper en verzorgd uit, alles was goed georganiseerd op de verschillende afdelingen. Maar spijtig genoeg was er door het autoritaire gedrag van de patron in Ujiji, een zenuwachtig gevoel onder ons. De pediater die ons in Maweni opving gaf ons een goed gevoel.
Nadien zijn we naar de grote markt in Maweni gegaan en hebben we er genoten van een lekker frisdrankje. Verder zij we op verkenning gegaan op de markt met stofjes, kleren, 2de handsschoenen en gedroogde vis.
Vervolgens hadden we allemaal nood aan een frisse duik, nog nooit zoveel zwarte poepjes gezien. Ze waren super gelukkig met de strandballen die we hebben gegeven. Wist je dat de mannen zich er wassen in het meer, sommigen onder ons hebben dit voorbeeld gevolgd aangezien er geen water was. Zoals elke avond hadden we vervolgens ons BPS moment (Biologisch, Psychologisch en Sociaal model). Op die manier kan iedereen even zijn dag overlopen en ventileren.
Nadien zijn we naar Sandra’s geweest (de Afrikaanse Versus), dit is een buitenterras met Afrikaanse muziek en een lokaal biertje of cocktail. Wist je dat we met twaalf personen voor 6,8 euro hebben gedronken.
Slaap wel!!
Zaterdag: 12 april
Om negen uur hadden we een afspraak met Francis, de directeur van het International Dispensarium. Uitgebreide rondleiding gehad tot en met de biogasinstallatie aan toe. Dit was een dokter met een mooie visie op gezondheidszorg want hij behandelde ook patiënten die het niet konden betalen. We werden speciaal geëscorteerd door het schattige kleindochtertje van Francis die niet meer met haar mama mee wilde.
Wist je dat je het volledige gebouw 400euro had gekost!
Daarna zijn we naar de grote markt geweest, waar er mooie stofjes werden gekozen om daar kledingstukken van te laten maken. Toen besloot het weer om te slaan. Wist je dat een bui hier op 5 minuten een overstroming kon veroorzaken en dat op het einde van het regenseizoen.
Na lang wachten, was er nog geen dala dala te bespeuren, dan maar de taxi!
Aangekomen in Sun City hebben we gegeten en gedronken, Mandazis, de plaatselijke oliebol, geproefd en best lekker. Fruit kopen op de markt, toen Aqualodge om te zien waar we oorspronkelijk zouden verblijven. Onderweg weer de nodige buien over ons heen gehad. Doorgestapt naar Hope of Nations om de kleding te laten maken en ook een schooltje bezocht waar de kinderen uit de buurt in het Engels onderwijs krijgen. De rondleiding werd gegeven door een sociaal werker, Happiness genaamd.
Tenslotte teruggestapt en langs Maendeleo geweest om even kennis te maken met een aantal jongens en broeders, een opvangtehuis door de Brothers of Charity gerund.
Daarna terug naar huis, eten, en na het BPS moment terug naar Maendeleo voor Bungalow time waar de emoties toch wel hoog opliepen om die jongens zich zo te zien amuseren door ons te entertainen met hun plaatselijke dans en zang. We hebben met véél plezier meegedaan.
Zondag 13 april: zondag Josdag
Na een uitgebreid ontbijt, verse omeletten van George onze kok, was het tijd voor een BPS moment en de planning te overlopen voor de volgende dagen. De stage komt dichterbij en ook hier zijn nog afspraken rond te maken. Spannend!!
ZONDAG=JOSDAG: Jos en Lut zijn 30 jaar getrouwd vandaag, dikke proficiattttt! Ons kaartje vond hij heel lief!
Nadien zijn we vertrokken richting station om de dala dala te nemen naar het museum van Dr. Livingstone. Na het aankomen in Ujiji, moesten we nog een eindje wandelen door de straten waar we inwoners en kinderen tegen kwamen, om vervolgens terecht te komen op de enige beklinkerde weg.
Aangekomen in het museum werden we opgewacht door onze plaatselijke gids, stel u geen sjiek museum voor, sommigen onder ons dachten dat de openingsuren van het museum online kon worden opgezocht. In gebrekkig Engels onder de mangotree heeft hij ons de geschiedenis betreffende Livingstone vs Stanley toegelicht. Hierna konden we binnen nog door het museum wandelen om de rest van de geschiedenis van Kigoma en omstreken te ontdekken!
Toen begon de wandeling richting Bangwe, een tocht langs het meer. Onvoorzien een helse wandeling, ongeveer 25 km door de bush, dit in tropische hitte. De route moest worden aangepast want door de hevige regen van gisteren konden we onmogelijk wandelen langs de oever van het meer. We zijn door een palmboombos gewandeld, door de achtertuinen van het dorp, om vervolgens uit te komen bij Hope of Nation! Super gedaan Heidi en Jos, dit wel 5u later, kwamen we dan aan in het hotel met grommende maag, pijnlijke voeten en okselvijvers. Ook dit was een teleurstelling want het hotel was gesloten wegens renovaties ( we hadden maar 2 km afgelegd op de oprit) Dan maar verder naar plan B, maar eerst even een tussenstop op het strand met een pintje in het zand. Vervolgens gingen we dineren in het sjiekste hotel in de buurt, namelijk het Tanganyiki Hotel. Jos had iets te vieren en dus wij ook! Op het menu stond spaghetti bolognaise, vis met lokale spinazie, curry met vegetables. Het was de moeite!
Strompel strompel naar huis, zonder Deet en zonder licht..
Slaapwelliejjjj
Met 2 dala dala’s zijn we vertrokken, één met bagage en één met ons, richting Kigoma. Het was een avontuurlijke, maar hobbelige reis van 8,5 uur. We zijn langs prachtige landschappen en typisch Afrikaanse buurten gereden. Allemaal blije gezichtjes toen we aankwamen in ons huisje. Vervolgens hebben we ons geïnstalleerd en zijn we de buurt gaan verkennen. Ons huisje is gelegen bij het Tanganyikameer, van deze gelegenheid hebben we gebruik gemaakt een eerste frisse duik te nemen met de plaatselijke bevolking. Spannend afwachten voor de eerste maaltijd, dit viel reuze mee (verse groenten, koolsla, vis, puree en frietjes)! ’s Avonds zijn we bekomen van de lange reis.
Vrijdag 11 april
Vrijdagochtend waren het als ontbijt boterhammen met Nutella, honing, confituur en pindakaas (ook dat hebben ze hier). Op het programma van vandaag stond: onze euro’s inwisselen in shilling op de bank en het bezoek aan het ziekenhuis waar we stage zullen lopen, Ujiji en Maweni. De ziekenhuizen zagen er proper en verzorgd uit, alles was goed georganiseerd op de verschillende afdelingen. Maar spijtig genoeg was er door het autoritaire gedrag van de patron in Ujiji, een zenuwachtig gevoel onder ons. De pediater die ons in Maweni opving gaf ons een goed gevoel.
Nadien zijn we naar de grote markt in Maweni gegaan en hebben we er genoten van een lekker frisdrankje. Verder zij we op verkenning gegaan op de markt met stofjes, kleren, 2de handsschoenen en gedroogde vis.
Vervolgens hadden we allemaal nood aan een frisse duik, nog nooit zoveel zwarte poepjes gezien. Ze waren super gelukkig met de strandballen die we hebben gegeven. Wist je dat de mannen zich er wassen in het meer, sommigen onder ons hebben dit voorbeeld gevolgd aangezien er geen water was. Zoals elke avond hadden we vervolgens ons BPS moment (Biologisch, Psychologisch en Sociaal model). Op die manier kan iedereen even zijn dag overlopen en ventileren.
Nadien zijn we naar Sandra’s geweest (de Afrikaanse Versus), dit is een buitenterras met Afrikaanse muziek en een lokaal biertje of cocktail. Wist je dat we met twaalf personen voor 6,8 euro hebben gedronken.
Slaap wel!!
Zaterdag: 12 april
Om negen uur hadden we een afspraak met Francis, de directeur van het International Dispensarium. Uitgebreide rondleiding gehad tot en met de biogasinstallatie aan toe. Dit was een dokter met een mooie visie op gezondheidszorg want hij behandelde ook patiënten die het niet konden betalen. We werden speciaal geëscorteerd door het schattige kleindochtertje van Francis die niet meer met haar mama mee wilde.
Wist je dat je het volledige gebouw 400euro had gekost!
Daarna zijn we naar de grote markt geweest, waar er mooie stofjes werden gekozen om daar kledingstukken van te laten maken. Toen besloot het weer om te slaan. Wist je dat een bui hier op 5 minuten een overstroming kon veroorzaken en dat op het einde van het regenseizoen.
Na lang wachten, was er nog geen dala dala te bespeuren, dan maar de taxi!
Aangekomen in Sun City hebben we gegeten en gedronken, Mandazis, de plaatselijke oliebol, geproefd en best lekker. Fruit kopen op de markt, toen Aqualodge om te zien waar we oorspronkelijk zouden verblijven. Onderweg weer de nodige buien over ons heen gehad. Doorgestapt naar Hope of Nations om de kleding te laten maken en ook een schooltje bezocht waar de kinderen uit de buurt in het Engels onderwijs krijgen. De rondleiding werd gegeven door een sociaal werker, Happiness genaamd.
Tenslotte teruggestapt en langs Maendeleo geweest om even kennis te maken met een aantal jongens en broeders, een opvangtehuis door de Brothers of Charity gerund.
Daarna terug naar huis, eten, en na het BPS moment terug naar Maendeleo voor Bungalow time waar de emoties toch wel hoog opliepen om die jongens zich zo te zien amuseren door ons te entertainen met hun plaatselijke dans en zang. We hebben met véél plezier meegedaan.
Zondag 13 april: zondag Josdag
Na een uitgebreid ontbijt, verse omeletten van George onze kok, was het tijd voor een BPS moment en de planning te overlopen voor de volgende dagen. De stage komt dichterbij en ook hier zijn nog afspraken rond te maken. Spannend!!
ZONDAG=JOSDAG: Jos en Lut zijn 30 jaar getrouwd vandaag, dikke proficiattttt! Ons kaartje vond hij heel lief!
Nadien zijn we vertrokken richting station om de dala dala te nemen naar het museum van Dr. Livingstone. Na het aankomen in Ujiji, moesten we nog een eindje wandelen door de straten waar we inwoners en kinderen tegen kwamen, om vervolgens terecht te komen op de enige beklinkerde weg.
Aangekomen in het museum werden we opgewacht door onze plaatselijke gids, stel u geen sjiek museum voor, sommigen onder ons dachten dat de openingsuren van het museum online kon worden opgezocht. In gebrekkig Engels onder de mangotree heeft hij ons de geschiedenis betreffende Livingstone vs Stanley toegelicht. Hierna konden we binnen nog door het museum wandelen om de rest van de geschiedenis van Kigoma en omstreken te ontdekken!
Toen begon de wandeling richting Bangwe, een tocht langs het meer. Onvoorzien een helse wandeling, ongeveer 25 km door de bush, dit in tropische hitte. De route moest worden aangepast want door de hevige regen van gisteren konden we onmogelijk wandelen langs de oever van het meer. We zijn door een palmboombos gewandeld, door de achtertuinen van het dorp, om vervolgens uit te komen bij Hope of Nation! Super gedaan Heidi en Jos, dit wel 5u later, kwamen we dan aan in het hotel met grommende maag, pijnlijke voeten en okselvijvers. Ook dit was een teleurstelling want het hotel was gesloten wegens renovaties ( we hadden maar 2 km afgelegd op de oprit) Dan maar verder naar plan B, maar eerst even een tussenstop op het strand met een pintje in het zand. Vervolgens gingen we dineren in het sjiekste hotel in de buurt, namelijk het Tanganyiki Hotel. Jos had iets te vieren en dus wij ook! Op het menu stond spaghetti bolognaise, vis met lokale spinazie, curry met vegetables. Het was de moeite!
Strompel strompel naar huis, zonder Deet en zonder licht..
Slaapwelliejjjj
-
16 April 2014 - 16:44
Jos Coenen:
het gaat goed ginder met ups en downs, kigoma zoals het is, met deze groep kan je het wel enkele weken uithouden. groetjes aan iedereen -
16 April 2014 - 17:43
Ann Creemers:
Beste studenten,
de verhalen die ik hier lees van jullie getuigen al van het feit dat jullie goed zijn aangepast aan de Afrikaanse cultuur :-) Onvoorspelbaar, maar steeds fantastisch!
Geniet van de mooie dingen die jullie meemaken, iets wat jullie nooit meer zullen vergeten.
Ik kijk al uit naar jullie volgende spannende verhalen!
Groetjes van een mede-KHLimmer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley