Off we go!
Blijf op de hoogte en volg Inleefreis Tanzania
08 April 2014 | België, Hasselt
Het avontuur begon alvast op het station van Hasselt. Voor sommigen was het afscheid moeilijker dan verwacht. De trein richting Brussel Airport met 24 valiezen en 12 rugzakken en overstappen in Leuven was geen gemakkelijke opgave. Dankzij een overwerkte, niet-stressbestendige vrouw die ons het advies gaf om met het vliegtuig naar Afrika te gaan ipv met de trein, zijn we er toch geraakt. Wat zouden we toch zonder haar zijn geweest.
Nadat alle valiezen gewogen en ingecheckt waren, wist de steward ons mede te delen dat we geen geldig visum zouden hebben voor Burundi. We zouden dus mogelijks 90 dollar moeten bijbetalen. Heidi en Jos konden ons gerust stellen dat het visum exact hetzelfde was als vorig jaar.
Vlucht één richting Addis Abeba via Parijs
Jammer genoeg zaten we als groep niet samen. Enkelen van ons hadden problemen met hun beenruimte. Toch was deze rit maar kort en krachtig. Tegen dat we goed en wel opgestegen waren, moesten we alweer terug landen. Klaar voor het langste gedeelte van de reis.
Het avondmaal (lees: om 00u30) gaf de keuze tussen kip, pasta en vis. Dit kon ons wel pruimen. Ons dag en nacht ritme werd niet gerespecteerd, aangezien het licht gedurende de hele vlucht aan bleef. Rond 3u besloot een vrouw haar bewustzijn te verliezen. Rani paste onmiddellijk de leerstof van Basic Life Support toe. Terwijl Steve in de gang Heidi haar koffer aan het bewaken was.
Na enkele hazenslaapjes, was het tijd om te landen in Addis Abeba.
Het leven zoals het is op de luchthaven in Addis. Prayer Rooms voor mannen en vrouwen. We werden geconfronteerd met verschillende culturen, kleuren en geuren. De ligstoelen op de vlieghaven waren een geschenk uit de hemel voor iedereen die amper geslapen had op de vlucht.
Iedereen zijn malariapil nemen, en we zijn weg !
Vlucht twee Addis Abeba naar Budjumbura
Het kleine propellorvliegtuigje voldeed niet aan onze verwachtingen, en gaf bij het opstijgen een wantrouwig gevoel bij Sarah, Tine en Rani. Eenmaal fatsoenlijk opgestegen, hadden we een prachtig zicht op Afrikaans landschap. Ook het Victoriameer hebben we kunnen bewonderen vanuit de lucht.
De tussenstop naar Rwanda in Kigali hebben we niet moeten ondergaan, tot grote vreugde van de hele groep.
Toen we eenmaal met onze voeten op de grond stonden en iedereen zijn bagage teruggevonden had, stond het busje klaar om te vertrekken naar het hotel. Met 15 in een klein busje, gaf ons een voorsmaakje van het leven in Budjumbura.
Aangekomen in Mont de Sion
Aangekomen aan onze habitat, werden de verwachtingen van Annemie voldaan. Er stonden palmbomen ! Eenmaal onze koffers naar de kamers gebracht waren en we onszelf opgefrist hadden, was het tijd voor een wandelingetje naar de stad samen met Media (onze gastvrouw in ons verblijf).
Brood en cake werden gekocht in de lokale market. Waar tot onze verbazing ook Nesquick, Nutella, Pringles en Nan babyvoeding werd verkocht.
Sanne haar camera moest eraan geloven bij onze eerste kennismaking met de plaatselijke kindjes. Wat een schatjes! Gelukkig hebben we elk nog een lege koffer om er eentje mee naar huis te nemen.
Nadat we het plaatselijke koor bewonderd hadden om hun zangkunsten in de kapel (en Rani Wifi vond!), hebben we ons eerste biopsychosociaal gespreksmoment gehad. Kort samengevat heeft iedereen er reuze zin in en zitten we in een super toffe groep.
Tijd nu voor het avondeten. Afrikaanse patatjes/frietjes met worteltjes en erwtjes met vis. Dat smaakte!
Tot snel!
Wist je dat :
- Mensen in Leuven ons aanraden met het vliegtuig naar Afrika te gaan ipv met de trein.
- Steve zijn haar ’s nachts feest
- Er enkel in theorie “verkeersregels” zijn in Budjumbura.
- De kilometertellers niet werken in Budjumbura.
- De Primark succes gehad heeft tussen de vrouwen
- De eerste diarree al heeft plaatsgevonden.
- De eerste muggenbeten een feit zijn.
- We zelf een bezienswaardigheid zijn geworden hier.
- Jos en Steve bewondert worden door de plaatselijke mannen omwille van hun opmerkelijke haremvrouwen.
- De piloot in Parijs een Wheely maakte bij de landing, maar niets deed toen we om een 360 vroegen.
- Sanne minder weegt dan haar bagage.
- We hier bier aan liters krijgen.
- De mensen in Budjumbura rechts rijden en hun stuur ook rechts staat.
Nadat alle valiezen gewogen en ingecheckt waren, wist de steward ons mede te delen dat we geen geldig visum zouden hebben voor Burundi. We zouden dus mogelijks 90 dollar moeten bijbetalen. Heidi en Jos konden ons gerust stellen dat het visum exact hetzelfde was als vorig jaar.
Vlucht één richting Addis Abeba via Parijs
Jammer genoeg zaten we als groep niet samen. Enkelen van ons hadden problemen met hun beenruimte. Toch was deze rit maar kort en krachtig. Tegen dat we goed en wel opgestegen waren, moesten we alweer terug landen. Klaar voor het langste gedeelte van de reis.
Het avondmaal (lees: om 00u30) gaf de keuze tussen kip, pasta en vis. Dit kon ons wel pruimen. Ons dag en nacht ritme werd niet gerespecteerd, aangezien het licht gedurende de hele vlucht aan bleef. Rond 3u besloot een vrouw haar bewustzijn te verliezen. Rani paste onmiddellijk de leerstof van Basic Life Support toe. Terwijl Steve in de gang Heidi haar koffer aan het bewaken was.
Na enkele hazenslaapjes, was het tijd om te landen in Addis Abeba.
Het leven zoals het is op de luchthaven in Addis. Prayer Rooms voor mannen en vrouwen. We werden geconfronteerd met verschillende culturen, kleuren en geuren. De ligstoelen op de vlieghaven waren een geschenk uit de hemel voor iedereen die amper geslapen had op de vlucht.
Iedereen zijn malariapil nemen, en we zijn weg !
Vlucht twee Addis Abeba naar Budjumbura
Het kleine propellorvliegtuigje voldeed niet aan onze verwachtingen, en gaf bij het opstijgen een wantrouwig gevoel bij Sarah, Tine en Rani. Eenmaal fatsoenlijk opgestegen, hadden we een prachtig zicht op Afrikaans landschap. Ook het Victoriameer hebben we kunnen bewonderen vanuit de lucht.
De tussenstop naar Rwanda in Kigali hebben we niet moeten ondergaan, tot grote vreugde van de hele groep.
Toen we eenmaal met onze voeten op de grond stonden en iedereen zijn bagage teruggevonden had, stond het busje klaar om te vertrekken naar het hotel. Met 15 in een klein busje, gaf ons een voorsmaakje van het leven in Budjumbura.
Aangekomen in Mont de Sion
Aangekomen aan onze habitat, werden de verwachtingen van Annemie voldaan. Er stonden palmbomen ! Eenmaal onze koffers naar de kamers gebracht waren en we onszelf opgefrist hadden, was het tijd voor een wandelingetje naar de stad samen met Media (onze gastvrouw in ons verblijf).
Brood en cake werden gekocht in de lokale market. Waar tot onze verbazing ook Nesquick, Nutella, Pringles en Nan babyvoeding werd verkocht.
Sanne haar camera moest eraan geloven bij onze eerste kennismaking met de plaatselijke kindjes. Wat een schatjes! Gelukkig hebben we elk nog een lege koffer om er eentje mee naar huis te nemen.
Nadat we het plaatselijke koor bewonderd hadden om hun zangkunsten in de kapel (en Rani Wifi vond!), hebben we ons eerste biopsychosociaal gespreksmoment gehad. Kort samengevat heeft iedereen er reuze zin in en zitten we in een super toffe groep.
Tijd nu voor het avondeten. Afrikaanse patatjes/frietjes met worteltjes en erwtjes met vis. Dat smaakte!
Tot snel!
Wist je dat :
- Mensen in Leuven ons aanraden met het vliegtuig naar Afrika te gaan ipv met de trein.
- Steve zijn haar ’s nachts feest
- Er enkel in theorie “verkeersregels” zijn in Budjumbura.
- De kilometertellers niet werken in Budjumbura.
- De Primark succes gehad heeft tussen de vrouwen
- De eerste diarree al heeft plaatsgevonden.
- De eerste muggenbeten een feit zijn.
- We zelf een bezienswaardigheid zijn geworden hier.
- Jos en Steve bewondert worden door de plaatselijke mannen omwille van hun opmerkelijke haremvrouwen.
- De piloot in Parijs een Wheely maakte bij de landing, maar niets deed toen we om een 360 vroegen.
- Sanne minder weegt dan haar bagage.
- We hier bier aan liters krijgen.
- De mensen in Budjumbura rechts rijden en hun stuur ook rechts staat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
